notatki-studenckie.pl

Wg kryterium adresata należy wyróżnić akta:

a) Akty generalne(normatywne) – określają one zasady postępowania, np. ” każdy, kto … to… ” Bądź, gdy zaistnieje sytuacja A to ma nastąpić skutek prawny B. Skierowany jest do oznaczonego podmiotu. Np. rozporządzenia( w układzie zewn.), instrukcje, zarządzenia wewnętrzne( w udziale wewn.)

b) Akty indywidualne – skierowane do jednego lub paru podmiotów określonych z imienia i nazwiska. Skierowany jest do nieoznaczonej liczby podmiotów Np. decyzje administracyjne(zewn.), polecenia służbowe(wewn.)

W gospodarce przestrzennej:

Akt generalny:
-MPZP
-studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin
-plan zagospodarowania przestrzennego województw
-koncepcje zagospodarowania przestrzennego

Akt indywidualny:
-decyzje o lokalizacji inwestycji celu publicznego
-decyzje o warunkach zabudowy

MPZP- Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest aktem planowania przestrzennego w przeciwieństwie do studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy, które wyraża jedynie politykę przestrzenna gminy; nieobowiązkowy aczkolwiek mający przymiot prawa miejscowego, a zatem powszechnie obowiązujący (w ramach danej jednostki terytorialnej); może być podstawą do wydania decyzji administracyjnej; sporządzany dla części terytorium; sporządzany przez wójta (w gminach wiejskich), burmistrza (w miejskich lub miejsko-wiejskich) bądź prezydenta miasta (w miastach liczących powyżej 100 000 mieszkańców lub będących siedzibą województwa przed reformą administracji z dnia 8 marca 1990 roku), zaś uchwalany przez radę gminy (radę miasta); składa się z dwóch części: tekstowej i graficznej.

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego – dokument określający w sposób ogólny planowany sposób zagospodarowania całego terytorium gminy, zawierający informacje o położeniu obszarów przeznaczonych pod zabudowę i inne funkcje, o przebiegu głównych szlaków komunikacyjnych, terenów chronionych itp.

Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego – decyzja wydawana na podstawie ustawy z 27 marca 2003 o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w przypadku, gdy teren pod inwestycję celu publicznego nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W sprawach ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego decyzje wydają w odniesieniu do:
inwestycji celu publicznego o znaczeniu krajowym i wojewódzkim – wójt, burmistrz albo prezydent miasta w uzgodnieniu z marszałkiem województwa;
inwestycji celu publicznego o znaczeniu powiatowym i gminnym – wójt, burmistrz bądź prezydent miasta;
inwestycji celu publicznego na terenach zamkniętych – wojewoda

Decyzja o warunkach zabudowy (DWZ, potocznie nazywana wuzetką) – decyzja ustalająca warunki zmiany sposobu zagospodarowania terenu poprzez budowę obiektu budowlanego lub wykonaniu innych robót budowlanych. Decyzja została wprowadzona na podstawie ustawy z 27 marca 2003 o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, zastępując ówczesną decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Inaczej niż swoja poprzedniczka, decyzja w obecnej formie jest wydawana tylko dla terenów, na których nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.