Równanie Kaleckiego, jako przykład podażowego modelu wzrostu gospodarczego
I/D – stopa inwestycji (współczynnik kapitałochłonności; koszt; ile kapitału uczestniczy),
1/k – produktywność inwestycji,
a – współczynnik zużycia fizycznego czynników wytwórczych (nie amortyzacja),
u – usprawnienia techniczno – organizacyjne,
Wzrost podażowy – gdy mamy zagwarantowaną podaż (w krajach rozwijających się), bazuje na zasobach (założenie dostępności do czynników).
Równanie Kaleckiego to funkcja liniowa I/D = iz (na rysunku) – zmienna niezależna „x”.
r – wzrost gospodarczy „y” – zmienna objaśniana. Różne tempo wzrostu wynika z produktywności inwestycji, czyli trafności podjętych decyzji.
s+u+n-a : czynniki wpływające na przesunięcie „b”,
s – straty z tytułu zamrożenia kapitału; koszty dodatkowe,
n – zmianowość; praca w wykorzystaniu środków produkcji w pracy kilku zmianowej
Jest to model bazujący na stopie inwestycji. Zakłada, że tempo wzrostu jest wprost proporcjonalne do stopy inwestycji a odwrotnie proporcjonalne do kapitałochłonności